woensdag 11 mei 2011

Gameverslaving is vluchtgedrag

UTRECHT – Twaalfduizend kinderen in Nederland zijn inmiddels in behandeling vanwege een gameverslaving, zo bleek uit onderzoek van het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam. Waarschijnlijk zijn nog meer kinderen ondertussen onbewust verslaafd.

Gameverslaving begint een steeds groter probleem te worden in de maatschappij. In Nederland zijn nu ruim twaalfduizend kinderen verslaafd aan games zoals World of Warcraft, Call of Duty en simpelere games zoals de ‘Facebook favoriet’ Farmville. Onderzoekers vrezen dat dit aantal de komende jaren enkel zal stijgen, zo bleek uit onderzoek van het Erasmus Medisch Centrum. Steeds meer klinieken gaan intensieve programma’s tegen gameverslaving aanbieden om jongeren te helpen.

John Edwards is hoofd communicatie bij Novadic-Kentron, jaarlijks behandelen ze hier ongeveer honderd kinderen om van hun gameverslaving af te komen. De meeste van hen zijn jongens tussen de dertien en twintig jaar. “Mensen raken verslaafd aan games omdat ze zich in het dagelijks leven niet prettig voelen. Daarom verplaatsen ze zich naar een wereld die ze zelf kunnen beheersen. Gameverslavingen ontstaan bijna altijd uit vluchtgedrag,” aldus Edwards. Volgens hem zijn vooral de ‘roleplaying games’ de boosdoeners hierin. Bij roleplaying games zoals World of Warcraft creëert het kind een alternatieve werkelijkheid voor zichzelf waar hij (of zij) wel gelukkig is. “Het gebeurt voornamelijk bij roleplaying spellen, geen enkel kind zou volgens mij voor zijn plezier vijftien uur achter elkaar Tetris spelen.”

Bij Novadic-Kentron worden kinderen behandeld door mensen die de “taal van de gamers” kennen en die zich in hun belevingswereld kunnen inleven. Ze pakken in de behandeling niet direct het gamen aan maar zoeken eerst naar de onderliggende problemen. Een kind met gameverslaving zondert zich af van anderen omdat het zich niet prettig voelt, volgens Edwards kunnen er heel veel redenen zijn voor dat “vluchtgedrag”. “Het kan een lichte vorm van autisme zijn, maar ook een traumatische ervaring. Als we het kind daarin kunnen ondersteunen zal het langzaam aan ook minder gaan gamen want dan is er geen reden meer om te vluchten.”

Een gameverslaving is volgens hem echter niet anders dan een gokverslaving. Het is een pure geestelijke verslaving die ernstige gevolgen kan hebben. “Eerst gaat het kind school verwaarlozen, daarna zijn familie en vrienden en uiteindelijk ook zichzelf. Het gaat minder eten en slapen en dit kan ernstige lichamelijke gevolgen hebben. Een psychische verslaving is dus wel degelijk gevaarlijk.”


Geen opmerkingen:

Een reactie posten