 |
| Na heel veel geduld, verf en gepriegel kan iemand met meesterwerken aan zijn voeten lopen. |
Ik zoek nooit zoveel achter sneakers. Het zijn schoenen.
Einde verhaal. Maar kennelijk zijn er heel erg veel mensen die daar heel erg
anders over denken.
Voor wie geen idee heeft waar ik het over heb (ik ben niet
echt het type voor ‘schoenen-blogs’): jaarlijks is er in Amsterdam het
Sneakerness Festival. Een festival voor sneakerlovers, helemaal gericht op de
nieuwste of meest speciale modellen in de sneakerwereld.
Vorig jaar kwamen er duizenden mensen naar Sneakerness. Dit
jaar werden ook dergelijke aantallen gehaald. Tussen al deze pracht en praal
kan ik alleen af en toe een semi-beschaamde blik naar mijn voeten werpen. Daar
sta ik dan. Tussen de nieuwste (en vooral duurste) schoenen, in mijn afgetrapte
Vanz. Die zich een beetje armoedig beginnen te voelen. Ik heb dit paar al zeker
vijf jaar en de blauwe stof is vaal geworden en hier en daar ingescheurd.
Normaal ben ik zeer tevreden met ze, maar nu vraag ik me af of ik niet toe ben
aan een nieuw paar. Het geld in mijn portemonnee wordt gelukkig beschermd door
het feit dat al deze schoenen veters hebben. En ik hou niet van veters…
Maar terug naar Sneakerness. Dat was dus afgelopen weekend
in de Zuiveringshallen van de Westergasfabriek. Bij binnenkomst valt me gelijk
het overschot aan mannen op. En jongens. En mannen en jongens (hoeveel vaders
hebben hier hun zoontjes mee naar toe genomen?!). Ik heb me nooit gerealiseerd dat schoenen zo’n mannen-ding
waren… Van fanatieke hiphop-liefhebbers, tot de meest hardcore skaterboys, alle
mannen die ik normaal NOOIT in een schoenenwinkel zou voor kunnen stellen staan
hier te kwijlen. De vrouwen zijn in mindere mate vertegenwoordigd. Misschien
omdat de afgetrapte stoffen versies van bijvoorbeeld Vanz, waar veel van mijn
vriendinnen op lopen, lichtelijk ondervertegenwoordigd zijn op deze conventie
(ook niet afgetrapte versies zijn er nauwelijks). Hoewel er ook nog enkele
modepopjes in de menigte lopen die aandacht besteden aan de meest exclusieve
schoenen: Nike-sneakers die handmatig waren versierd met spikkels en
diamantjes. Beetje te duur en blingbling voor mijn smaak, maar ik heb zonet
mijn eigen schoenen beschreven dus dat vult dat plaatje misschien een beetje
aan. Wat mijn aandacht trekt zijn de handbeschilderde sneakers. Kill Bill en
Nintendo, vereeuwigd op een paar glimmend leren witte high-tops. Alleen jammer
dat er een prijs met twee nullen op het kaartje staat…
 |
| En lang priegelen en tekenen leiden dan uiteindelijk tot deze prachtexemplaren! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten