Posts tonen met het label vliegen. Alle posts tonen
Posts tonen met het label vliegen. Alle posts tonen

maandag 13 september 2010

Opmerkelijke duiven 190/365

Duiven en steden horen bij elkaar…

Als je in een grote stad woont horen duiven bij het dagelijks leven. Vliegende ratten worden ze ook wel genoemd, omdat ze alles eten, veel ziektes kunnen meebrengen en alles vervuilen. Kleine kinderen zijn er dol op om ze op te jagen zodat zo’n enorme groep duiven massaal opvliegt.

Dagelijks zie ik duiven, zittend op lantaarnpalen, lopend op straat, vliegend. Maar nog nooit heb ik een groep duiven gezien die massaal in een soort zitstaking waren gegaan, kijk zelf maar:

Op deze plek zitten altijd veel duiven maar normaal lopen ze rond, fladderen wat en zijn raar. Nu zaten ze! Het was alleen een beetje onduidelijk waarvoor de duiven in zitstaking waren. Volgende keer zullen de dat duidelijker moeten maken.

Rare beesten…

dinsdag 10 augustus 2010

Vliegen 150/365


Mijn opa en oma hebben een verassing voor mijn verjaardag gepland, die wordt uitgevoerd een dag na mijn verjaardag. Ik ben benieuwd…

Met z’n allen in twee auto’s zijn we nu op weg naar het huis van de vrouw van de vorige eigenaar van mijn opa en oma’s huis. De man is volgens mij een jaar of drie geleden overleden aan kanker maar we gaan zijn jongste zoon ophalen. En toen ze dat zeiden viel bij mij het muntje, hun jongste zoon heeft een vliegbrevet en neemt mensen mee voor een vlucht over de streek in zijn eigen vliegtuigje, een Chesna (of zo iets).

Kijk, Lagreze vanuit de lucht!!

Eenmaal in het vliegtuig ben ik er toch iets zenuwachtiger over dan eerst, hoewel het me te gek lijkt om dit eens mee te maken. Eefje maakt de meest komische opmerking van de dag als ze zegt dat ze al bloednerveus wordt als ze naast haar 19jarige klasgenoten zit terwijl die een auto besturen, nu zit ze achter een 19jarige die een vliegtuig bestuurt. Maar je vergeet dat compleet als je aan het vliegen bent. Voor wie het computerspel Flight Simulator kent, het is net alsof je in dat spel bent gestapt, je hebt het gevoel dat wat je beneden je ziet dat dat niet echt is maar een soort film, of een computer.

We hebben het uiteindelijk wel overleefd hoor, we konden zelfs nog lachen.

Na Eefje, mijn opa en ik zijn mijn moeder, oma en broertje aan de beurt. En hoewel ik in een vliegtuig zat met mijn opa, waarvan ik weet dat hij behoorlijk erge hoogtevrees heeft, was mijn oma kennelijk een stuk banger want mijn moeder vermoed dat ze morgen blauwe plekken op haar been heeft. Hihi.