Voorafgaande aan de
vakantie martelt de universiteit zelf nog graag. De termijn loopt letterlijk af
op de vrijdag van tevoren. Echt tijd om te plannen, je tas in te pakken en
dingen te boeken heb je dus nauwelijks. Maar dat zal ons niet tegenhouden!
Tussen de boeken van
Afrikaans en de readers van Journalism ligt de kaart van Zuid-Afrika
uitgespreid. Reisgidsen zijn verstopt tussen andere dingen en het doel van de
vakanties worden tussen neus en lippen door besproken. Natuurlijk moeten die
essays af, maar concentreren is moeilijk als er een nieuw avontuur in het
vooruitzicht is gesteld. Kaapstad, voor mij het begin voor de rest het eind,
het ligt als een soort mythische bestemming op de kaart naar ons te lonken. De
Garden Route of de Karoo? Hier verschillen de meningen over. Het zal betekenen
dat ik alleen ga reizen, in mijn eentje Grahamstown de rug toekeer en me bij de
stroom wegtrekkende studenten voeg. Moet toch te doen zijn! Misschien leer ik
nog eens iets onderweg over op mijn eigen benen staan.
Maar toen raakte de
realiteit ons ineens. Journalism is veel werk, er is nog één nacht over, we
hebben onze tassen ook nog maar half ingepakt en we hebben een ernstig tijd
tekort. Het geratel van toetsenborden was donderdagnacht overal in Grahamstown
te horen. Studenten hadden zich verschanst in de lab’s die 24/7 open zijn. Koffiezetapparaten ronkten onafgebroken.
Wakker blijven en werken, dat zullen we!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten