Geboortedatum? Nee. Naam van mijn eerste huisdier? Nee. Code van mijn pinpas? Nee. Straatnaam van mijn eerste huis? Nee. Damn it!! Oké, wachtwoord vergeten dan maar. Shit, welk e-mailadres had ik ook alweer toen ik dit aanmaakte? Ja, alles leuk en aardig maar volgens mij heb ik die email allang niet meer joh! AAARGH!!! Wat is dit nou voor gekloot?! Waarom mag een mens nou niet gewoon inloggen, waar is dat hele wachtwoord nou eigenlijk voor nodig?! Alsof iemand anders dan ikzelf mijn e-mailadres goed zou schrijven! Is de krankzinnige naam van dat adres al niet genoeg om me toegang te geven, niemand anders zou dit verzinnen!!
Oké, dus het is naar de laatste e-mail waar ik ooit naar zou zoeken gestuurd. Goed goed, maar die heb ik ook al ruim twee jaar niet meer gebruikt. Eens even denken… Wat zou ik twee jaar geleden als wachtwoord gebruikt kunnen hebben? Lievelingsmaaltijd? Nee. Eh…naam van de jongen waarop ik toen verliefd was? Nee, ook al niet (kennelijk was ik twee jaar geleden gelukkig niet zo desperate en voorspelbaar). De geheime vraag dan maar weer beantwoorden om dat wachtwoord te kunnen veranderen, om dat andere wachtwoord te pakken kunnen krijgen. Maar ik ken mezelf, ik geef altijd rare antwoorden op die vragen zodat niemand ze kan raden. Niemand, en dat is helaas inclusief mezelf… Ik moet echt een andere methode hiervoor vinden.
…
…
En we zijn eindelijk binnen. Waarom wilde ik ook alweer op dit account zijn? Damn! Nu kan ik het me niet meer herinneren! Nou ja, even DigiD updaten dan maar. Wat was daar de code ook alweer voor? Ooh ja, dat was deze. Hmm.. er zit ook nog een check op via mijn telefoon. Waar had ik die ook alweer gelaten? Halloooo, telefoon? Grrr…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten