Het dorp relaxt...

In Zuid-Afrika gaat alles in zijn eigen tempo. Vanwege de hitte, en vanwege de levensstijl. Lopen doet men hier bijvoorbeeld lang niet zo gehaast als dat ‘bijna-rennen’ in Nederland, en uren gewoon lekker in de schaduw niks zitten doen is ook vrij normaal. In ons hostel worden we dan ook uitgelachen als we dingen binnen een dag of twee geregeld willen hebben. “You’re so Dutch…” Als we in de Zuid-Afrikaanse hitte willen overleven moeten we dus ernstig onthaasten.
De Coffee Shack, in Coffee Bay is waarschijnlijk één van de meest relaxte plekken op aarde, wat vrij ironisch is als je bedenkt dat de baai is vernoemd naar het meest stimulerende drankje dat de mens kent. Alles hier wordt rustig ondernomen. Zelfs eten koken gaat in een tempo waar je als (ietwat opgejaagde) Nederlander ongeveer knettergek wordt (dat en je begint een klein beetje aan de tafel te knagen…). Op deze manier werden wij “Dutchies” dit weekend gedwongen in het heerlijk rustige tempo van de Zuid-Afrikanen te leven. Wat in Grahamstown nog verdacht lastig leek, was tijdens onze weekendtrip naar Coffee Bay een stuk minder lastig. Het vooruitzicht aan zon, zee en strand had al een magische werking; ineens kon de rest van het papierwerk (dat voor school nog moest worden ingeleverd) ons geen barst meer schelen. ‘Ach… dat komt wel,’ was de magische gedachte van de twee dagen voor ons vertrek. En we zijn, in de wijze bewoordingen van iemand die ongenadig verbrand is omdat ze te koppig was zich volledig in te smeren; ultiem tevreden teruggekomen.

Het zout van de zee is net met een warme douche (en een flinke dosis shampoo) van je huid gespoeld, en je zit heerlijk te genieten van een drankje terwijl je op de rand van een klif naar de zonsondergang zit te kijken. Of je komt net de uit zee, en ligt van de zon te genieten terwijl je heerlijk gebakken mosselen en zoete oesters naar binnen werkt. Ineens is het niet zo vreemd dat alles hier in een heerlijk rustig tempo gaat. Zoals ik al zei: we zijn allemaal ultiem tevreden!