Okavango Delta, een wonderlijke wereld van kleine eilandjes omringt door riet, water en moerassen. De enige inwoners zijn olifanten, nijlpaarden, krokodillen, leeuwen en ander wild. De meest unieke bewoner is de Afrikaanse wilde hond. Artis Amsterdam heeft een breeding program met deze dieren, maar zelfs onze gids was verbaasd toen we een troep van zeven dieren zagen tijdens onze hike.
De nijlpaarden zijn de belangrijkste bewoners. Zij maken de wateren begaanbaar voor vis, voor mokoro's en voor de bewoners tijdens het zoeken van fruit en riet. De mythe van het nijlpaard gaat zo: de 'Creator' liet 'Hippo' kiezen waar hij wilde leven. "Plaats mij in de wateren van Afrika," zei Hippo. "Nee, doe dat niet! Kijk naar hem, hij is veel te groot. Hij zal alles opeten," zei Kroko, terwijl hij angstig naar Hippo keek. "Dat klopt Hippo, je bent groot. Je zal al mij vis opeten," zei de Creator. "Nee Creator, ik zal alleen gras eten. En ik zal elke avond mijn bek opendoen zodat je kunt zien dat er geen graten tussen mijn tanden zitten." En zo kwamen de nijlpaarden in Afrika.
De mokoro is een open, houten boot, die wordt geboomd door de Delta om te vissen, fruit en wortels te zoeken en riet te verzamelen. Maar ook om mensen te vervoeren, zoals wij. Voor een keer hoefden we niet zelf te roeien, hoewel we wel mokoro-les hebben gehad. Het is nog gemeen ingewikkeld om die dingen rechtuit te sturen. Hoewel we in de twee en een halve dag in de Delta niet zeer veel wild hebben gezien leerden we wel veel van onze lokale gidsen. Hoe je de weg kan vinden, wat lokale geneesmiddelen zijn, welke vruchten je kan eten. Hoe je een mokoro bestuurt en hoe je weg moet blijven van jagende wilde honden (in tegenstelling tot leeuwen doden ze hun prooi niet, ze eten ze levend.).
In de Okavango Delte is de mens gewoon een simpele schakel in de 'circle of life'. Niet meer en niet minder. Maar dat is wel logisch als je je leefomgeving deelt met dodelijke dieren, en je totaal afhankelijk bent van wat diezelfde omgeving je aanlevert.
- Posted while on the road, thanks to the lovely iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten