De halsbandparkiet, een gevederde vriend hier in Amsterdam. Met hun groene kleur zijn ze vaak niet te zien, als ze maar heel stil zijn. En dat is nou net iets waar deze vogel niet zo heel erg goed in is. Een grote groep mensen vinden de groepen vogels steeds vervelender worden, je zou zelfs kunnen spreken van een soort oorlog tussen de parkieten, en de (vooral oudere) inwoners van de grote steden.
Niemand weet precies wanneer de populaties ontstonden, maar op de een of andere manier is er ook een stel halsbandparkieten ontsnapt uit hun volière en weggevlogen. Wie de eigenaar ook was, hij of zij heeft niet heel veel moeite in het terugvinden gestoken, misschien dacht diegene dat ze het weer hier niet zouden overleven. Nederland is inderdaad een stuk kouder dan de natuurlijke omgeving van de parkieten, wat Afrika en Zuid-Azië is.
Maar de parkieten waren slimmer, of het zijn kwaadaardige geniën. Kies er zelf maar één. Het punt is dat ze overleefden, en nu is de populatie meer dan vierduizend vogels groot en dat alleen al in Amsterdam. Ze zijn ook neergestreken in Rotterdam, Den Haag, Haarlem, etc., en in België, Engeland, Duitsland en andere landen die ik nu zo snel niet kan bedenken.
Maar oke…sommige mensen hebben inmiddels een hekel aan deze vogels, de meeste van hen zijn eigenaren van tuinhuisjes, gezien de parkieten de tuinen plunderen. En dan heb je ‘oudere mensen’. Hoewel je zou denken dat juist deze mensen dol zijn op vogels buiten, zoals velen van hen. Maar in het Parool was een ingezonden brief, met de oproep van een oudere man om hem te helpen in het stelen van de eieren van de parkieten. In de brief stond serieus dit: ‘Bij het zien van de nesten moet iedereen een ladder pakken en de eieren uit de nesten verwijderen, zoals we ook bij kieviten doen.’ Waarom wilde deze man dat?? Omdat het fietspad onder de boom geheel wit was door vogelpoep, dat was de reden waarom de vogels weg moesten. Over kinderachtig gesproken…
Ter verdediging voor mijzelf, gezien ik het alleen maar over de parkieten heb en niet over de kieviten, ik wist niets over de kievit eieren en dat die gestolen werden
Maar ben ik nou de enige persoon die het gedrag van mensen die de parkietpopulaties willen ‘uitroeien’ niet begrijp? Misschien komt het doordat ik de vogels echt heel leuk vind. Bijvoorbeeld, als ik vroeg in de ochtend naar school of het station fiets zijn zij de enigen die wakker zijn en soms vliegen ze zelfs een paar meter met me mee. En niet zo heel lang geleden was er een tak van een wat grotere boom afgebroken. De ‘wond’ die was ontstaan door de afgescheurde tak zorgde dat er veel boomsap uitvloeide. Het gevolg daarvan was dat de boom, en zeker het stuk rond de ‘wond’ totaal bedekt was met groene veren en snavels. De vogels waren dol op het boomsap. Het werd helemaal leuk toen ik wat dichterbij kwam om het beter te bekijken. Mijn hoofd was namelijk op precies de goede hoogte voor het sap en al snel hadden de parkieten een soort gevecht om de plekken op mijn schouders en hoofd, maar een tijdje later bedachten ze dat ik ook misschien wel eten had dus veranderde hun interesse van de boom naar mij. Een van hen stal uiteindelijk het overgebleven deel van mijn lunch. En zelfs met dat feit, dat een vogel mijn lunch heeft gestolen, vind ik ze nog steeds leuk! En dit zal niet mijn laatste blog over vogels zijn! Arme lezers :P
Geen opmerkingen:
Een reactie posten