Er zijn van die dagen dat je naar je kamer kijkt en dat er van alles niet bevalt.
Dit soort momenten komen vaak voor als je huiswerk te doen hebt, het is een vrij veel voorkomende vorm van ontwijkinggedrag. Maar soms, vrij zelden zelfs, komt de drang tot opruimen of herinrichten ineens naar boven borrelen zonder dat je iets probeert te ontwijken.
Boeken op je bureau, een stapel onopgeruimde kleren of uitstekende papieren in kasten. Allemaal dingen die je ineens kunnen laten besluiten dat je ‘moet’ opruimen, iets waarmee je je ouders zodanig verbaasd dat zakgeldverhoging meteen wordt overwogen. Als je die stapels dan uiteindelijk hebt weggewerkt kan het best zijn dat ze binnen een week weer terug zijn, ook een heel normaal fenomeen.
En zo blijft de balans tussen opruimen en ontspannen nog ver weg, maar weinig mensen hebben die balans ooit gevonden. En nee, ik ben er niet één van…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten