Waar wij in Europa echt
wel spreken van ‘nationaliteit’ beoordelen we naar mijn weten niemand op
huidskleur, maar hier in Afrika ben je wel degelijk blank, zwart, Aziatisch of
‘coloured’. Je wordt er niet anders door behandeld, maar het is van een soort
levensbelang dat je die vraag ten alle tijden invult. En wij Europese
uitwisselingsstudenten staan er elke keer met grote verbazing naar te kijken.
Want sinds wanneer maakt het nou in godsnaam uit welke huidskleur je hebt?
Kennelijk hebben we het
belang van ‘ras’ toch behoorlijk onderschat. Op een dagelijks vlak merk je het. De
verdeling van Grahamstown bijvoorbeeld; hoe dicht je bij de universiteit komt,
hoe ‘Westerser’ (vooral Engels) het wordt. En hoe verder je ervan af fietst,
hoe meer je belandt in het ‘echte Afrika’ met voornamelijk locals die Xhosa
spreken. Maar we merken het ook als we boodschappen doen in de lokale
supermarkt. Hoewel ze volgens mij eindelijk beginnen te wennen aan onze
verblindende witheid (bruin worden is de afgelopen dagen niet echt gelukt…),
waren we zeker in het begin een soort attractie. Openlijk aangestaard worden
voelde nog nooit zo oncomfortabel, vooral omdat we geen woord Xhosa spreken en
dus geen flauw idee hebben waar ze het over hebben. En sommige gasten in ons
hostel symboliseren het ook. Zo hadden we laatst een groep jongens hier op ‘bezoek’
die simpelweg stelden niet van ‘zwarten’ te houden, en dat ze die niet
vertrouwden. Daarnaast zeiden ze ook vaak homo’s in elkaar te slaan dus dat
zegt misschien meer over dit soort mafkezen…
We begrijpen dat de
apartheid natuurlijk slechts iets meer dan 20 jaar is afgeschaft, en dat een land de tijd nodig
heeft om bepaalde gewoontes af te schudden. Maar serieus; waarom zoveel nadruk
op een huidskleur?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten