Of het aan het feit dat ik in Zuid-Afrika ben ligt, of aan iets anders. Ik weet het niet, maar het viel me laatst ineens op dat je je op deze universiteit amper gestresst kan voelen. Terwijl ik in Utrecht dagenlang op kan winden over opdrachten die ik nog moet maken, to-do-lists die steeds langer worden en boeken die nog gelezen moeten worden, ben ik hier op de campus de kalmte zelf. Omringt door het geluid van tikkende toetsenborden, en het gekraak van hersenen in de bieb lees (en beantwoord) ik bijna elke dag mijn emails, houd ik mijn blog een beetje bij en doe ik zo nu en dan zelfs nog wat huiswerk. Zo heb ik al een volledig uitgewerkte gedachtenstroom voor een essay dat pas over drie weken ingeleverd moet worden! En geloof me, ik ben normaal niet iemand die vooruit loopt op huiswerk…
Rhodes University is niet te vergelijken met Utrecht. Waar de Uithof een betonnen plaat is, die vers uit de fabriek met helikopters op zijn plek gezet lijkt te zijn gezet (met gebouwen en al), is de campus van Rhodes een soort oase. Grote grasvelden waar je in de schaduw van bomen kan gaan lezen, leren, of slapen. Terwijl vogels om je heen tjilpen en een heerlijk briesje wind je een beetje afkoelt. De bibliotheek is, zoals ik al zei, een oase van rust, met special ‘group study rooms’ zodat mensen die iets moeten bespreken de andere studenten niet storen. Het is verbazingwekkend te noemen!
Je ogen de kost geven in de bibliotheek is trouwens ook best interessant. Nergens Faceboko, of Twitter, of Youtube! ‘Assignment of Learning Styles’, emails over ‘researchgroups’, ‘System Approach (cont.)’, iedereen in deze bieb is daadwerkelijk aan het werk! Nou ja, iedereen behalve die eigenwijze kaaskop die haar blog hier bij zit te werken dan… Ik zou me bijna gaan schamen, bijna dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten