zondag 26 december 2010

Natuurijs 299/365

Het ijs onder je schaatsen kraakt, normaal schaats je op ijs dat netjes wit is en heerlijk glad waardoor het makkelijk gaat maar vandaag moet je hard werken om vooruit te komen. Terwijl je ook nog moet opletten om te voorkomen dat je hard op je gezicht gaat. Het ijs onder je voeten is donker, af en toe zie je dat de onderste laat ijs scheuren vertoont. De Gouwzee is zo dichtgevroren dat jij er nu met je schaatsen op staat en dat je een rondje aan het schaatsen bent, hoewel het windstil is ga je niet zo snel want je bent gewend aan net ijsbaan-ijs en dit is keihard en ruw natuurijs.

Een rondje Gouwzee, dik ingepakt ben je in de auto gestapt. Skibroek, handschoenen, sjaal, nu heb je het bloedheet want er staat niet alleen geen wind, het is ook nog eens drie graden boven nul en prachtig weer! Je bent halverwege, de zon begint al onder te gaan, misschien had je iets eerder moeten beginnen maar je bent al ruim over de helft. Nog een derde van het rondje te gaan en je bent pas anderhalf uur bezig. Heerlijk om eens iets anders te schaatsen dan dat stomme rondje op de ijsbaan. Het uitzicht is het ook wel waard, een bijna volledig dichtgevroren IJsselmeer met een heel dun laagje sneeuw dat door de wind, die er vandaag dan even niet is, in beweging wordt gehouden. Sneeuwduinen waar je doorheen moet klunen omdat schaatsen onmogelijk is omdat je met je ijzers het ijs niet eens meer voelt. IJszeilers houden onderling kleine races en kinderen spelen ijshockey, met een tennisbal bij gebrek aan echte puck (ook beter voor de omstanders waar de bal nog wel eens heen schiet). Halverwege zou je wel iets te drinken willen, maar ja, dat flesje water zit in je tas en die ligt in de auto en dat is toch nog even schaatsen. Doorzetten dan maar!

Als je klaar bent met het rondje doen je enkels toch wel pijn, je kon immers geen pauze nemen wanneer je maar wilde, zoals op de ijsbaan. Maar het was het absoluut waard, zo’n rondje Gouwzee, Van Monnickendam een rondje naar het IJsselmeer, dan naar Marken en weer terug, Volendam heb je voor een keer maar overgeslagen. En nu is het tijd voor warme chocomel, met slagroom!


Geniet er van! Met de groeten van de diepvriesvisjes in het IJsselmeer!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten