Tijd vliegt, zeker als je niet oplet. Ik zit inmiddels alweer bijna aan de helft van mijn tweede jaar als student en het jaar is alweer bijna om, terwijl ik me vorige oud&nieuw nog hartstikke goed kan herinneren en de zomervakantie voelt alsof hij een paar weken geleden pas is afgelopen. Alleen het weer laat duidelijk het verschil tussen de tijden zien. Toen was het dertig graden en lekker zonnig, nu ligt er zo’n dertig centimeter sneeuw en hangen er ijspegels aan de straatlantaarns.
En terwijl iedereen lekker binnen zit, met thee en warme chocomel, staan er in veel huizen gezellige kerstbomen ons te herinneren aan de tijd van het jaar, de tijd van geven en van vrienden en familie. Al glijdend door de sneeuw worden de laatste kerstinkopen nog gedaan, cadeautjes waarbij het gebaar het belangrijkst is maar je waardeert ze toch want ze komen van iemand die iets voor je betekent. Kerst is dan wel een belangrijke tijd voor de commercie maar voor de meeste mensen gaat het echt nog om gezellig bij elkaar zijn met familie die ze anders echt maar zelden zouden zien. Het geeft een soort houvast, je ziet elkaar tenminste één keer per jaar!
Zo kostte het ook wat tijd om mijn blog weer volledig bij te werken, ik schrijf alles namelijk nog steeds op papier en vergeet het vaak over te typen of heb er gewoon geen tijd voor, maar nu ben ik er eindelijk weer! Kijken hoe lang ik dat volhoudt, tijd zal het ons vertellen…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten