Vrijdagmiddag, de marteling… Nog maar een paar uur werken of naar school en dan beginnen die zalige twee dagen vrij waar je zo naar gesnakt hebt. De hele week beul je jezelf af om uit te leven naar het moment dat het vrijdagmiddag is, je in de trein/op de fiets/in de auto/naar buiten stapt en je weet: Nu hoef ik even niet meer!
Elk mens smacht elke vrijdag naar het moment dat het weekend begint, puur verlangen naar twee dagen voor jezelf, twee dagen bij slapen en nieuwe krachten op doen voor een nieuwe werk/schoolweek, twee dagen lekker sociaal zijn met vrienden en familie. Hoe je het weekend invult is niet interessant, wat wel interessant is, is elkaar lekker maken met verhalen over wat je in het weekend gaat doen. En iedereen doet het!
Wat ga jij dit weekend doen? Ik heb zaterdag afgesproken om met wat vrienden naar de film te gaan en zondag ga ik even bij m’n oma langs. Ooh hoe oud is je oma dan? Ja ze is inmiddels tachtig dus dan moet je toch af en toe langs hè? Ja ja, dat doe je toch wel als ze zo oud is hè, dan weet je niet meer hoe lang ze er is? Nee inderdaad, en wat ga jij dit weekend doen? …
Een standaard gesprekje over het komende weekend. Het maakt het verlangen naar je verdiende vrije dagen nog groter en dat is het helemaal waard. Nu is het slechts nog wachten, voor mij is het wachten tot mijn leraar eindelijk ophoudt met praten en wij ervandoor kunnen gaan. Maar waarom stopt hij nou niet, aaaaargh!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten