Mannen van Mars, vrouwen van Venus. Jongens tegen meisjes. De strijd van de sekses. Het is zo oud als de weg naar Rome en zelfs op school moeten we erover leren. Blech…
Ik denk dat het allemaal begonnen is met de Griekse mythologie. Het beroemde Amazone rijk. Een rijk opgericht door vrouwen voor vrouwen. De Amazones hadden strikte regels over mannen in hun volk. In dit rijk waren de vrouwen de jagers, de krijgers en de heersers. De mannen deden het huishouden, het schoonmaken, het verplegen en ze zorgden voor de kinderen. Als ze al samen leefden. Het andere verhaal vertelt namelijk dat de Amazones en de mannen, de Gargareans, eens per jaar samen kwamen. Als de nieuwe generatie geboren was werden de jongens naar hun vaders gestuurd en de meisjes bleven bij hun moeders. Deze meisjes werden opgevoed en getraind tot nieuwe, machtige krijgers op het eiland waar de Amazones woonden, de jongens leefden op het vasteland, in het territorium van de Gargareans, waar ze boer of ambachtsman werden.
Wist je dat een van de grootste krijgers in de Trojaanse Oorlog een vrouw was? Haar naam was Penthesilea en ze was de dochter van de oorlogsgod Ares. Ze werd helaas gedood door Achilles. Ik denk dat als jongens/mannen weer eens lopen op te scheppen dat mannen beter zijn dan vrouwen, ze duidelijk de mythologie niet kennen. Penthesilea doodde honderden mannen en haar dood was één van de grootste verliezen die het Trojaanse leger opliep. Nog zo’n geweldig persoon was Atalanta. Een Griekse vrouw die woedend was over het feit dat mannen dachten dat ze beter waren dan zij, zelfs als ze tijdens het jagen een veel grotere buit binnenhaalde. Ze besloot alleen te trouwen met iemand die haar kon verslaan in een wedstrijd rennen. Vele mannen dachten dat ze haar makkelijk konden verslaan, en Atalanta doodde vele mannen.
Maar dat is niet wat ik moet leren voor antropologie. Als we dit zouden leren, dan zou ik oprecht geïnteresseerd zijn. Maar nee, we moeten leren over hoe in sommige culturen mannen superieur zijn aan vrouwen, alsof ik dat nog niet wist. En natuurlijk kwam daardoor het aloude ‘jongens zijn beter’ weer naar boven. In de collegezaal konden sommige jongens het namelijk niet laten om te zeggen dat jongens in veel dingen ook beter zijn dan meisjes. Ik denk dat als er zo iemand voor me had gezeten ik hem met een boek een flinke klap tegen zijn achterhoofd had gegeven. En als iemand dat slap of laf vind, dan doe ik het graag nog eens over maar dan in zijn gezicht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten