Lang lang geleden was vis het ‘voedsel van de gewone burger’. Het was veel goedkoper dan vlees maar wel net zo voedzaam. Vlees was voor rijkelui, vis voor gewone burgers en armelui. Hoewel die armen zelfs vis amper konden veroorloven en dat was dan ook meestal voor het zondagsmaal, de uitgebreide maaltijd na de kerkdienst. De meeste soorten vis waren bijna dagelijks op de markt te krijgen, en dan moet je niet denken aan de vis die wij nu overal kunnen kopen maar vis die meer bij de Nederlanden hoort. Schol, haring, paling, koolvis, tong, dergelijke vissen. Zalm was er soms ook maar die was al duurder, die moest immers met handelaren uit Scandinavië komen.
Enkele eeuwen later is het plaatje bijna volledig omgedraaid. Vis is inmiddels steeds duurder geworden en een stuk zalm is bijna duurder dan een biefstuk. De mens overbevist, en niet zo’n klein beetje ook. Dagelijks wordt de zee leeggehaald, de meren leeggevist. En een groot deel van die vis eindigt niet eens in de buiken van het winkelende supermarktbezoek. Nee, het wordt verwerkt tot vismeel, wat weer dient als eten voor de vis in viskwekerijen. Daarom gaan steeds meer mensen bewuster vis eten. Vis met een keurmerk of juist vis die niet gekweekt is omdat die niet gevoed is met vismeel, hormonen en dergelijke. Maar denk eens na, je staat voor het schap in de supermarkt en moet kiezen: een gekweekte zalm uit Schotland, of een wilde zalm uit Alaska. De gekweekte zalm heeft vismeel gehad en niet bijzonder veel bewegingsruimte, bovendien schieten ze in Schotland de wilde otters die op de zalmen in de kwekerijen jagen (de bassins met zalmen hangen namelijk gewoon in zee) dood (dit werd mij verteld door een Schotse gids toen mijn familie en ik daar op vakantie waren en we langs de bassins voeren). Dan zou je sneller kiezen voor de wilde zalm, maar hier is de vraag die je je daarbij zou moeten stellen: is deze zalm zelf hierheen gezwommen of is hij met het vliegtuig gekomen? Juist ja, met het vliegtuig en die zijn ook niet bijzonder goed voor het milieu. Inmiddels komen er steeds meer milieubewuste viskwekerijen bij, een beetje zoiets als scharrel- en vrije uitloop eieren bij kippen. Toch gaat de mens door met het overbevissen. Misschien wordt het weer eens tijd dat de mens zich went tot de vis wat dichter bij huis, en de rest van de vis gewoon lekker met rust laat voor de vogels en de rest van de natuurlijke kringloop van het leven.
En nu, is het tijd voor een milieubewuste Hollandse haring!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten