Vannacht was niet de geweldigste nacht die ik ooit heb gehad. Onze buurt wemelt werkelijk van de katten en vogels, als de ene eindelijk gestopt is met jagen op insecten komt de ander naar buiten om door te gaan waar de ander het werk had laten liggen. De muizen van de tuin hiernaast hebben twee uur bij me geschuild, de kater van een straat verderop was namelijk op oorlogspad. De arme dames zijn eerst een uur opgejaagd door het rood met wit gevlekte mormel voordat ze bij mij naar binnen doken. Ik was net klaar met eten en hallo, je stuurt ze echt niet weg met hem daar buiten!
Toen ik vanochtend wakker werd dacht ik dat het wel veilig was, dus was ik zonder zorgen op zoek gegaan naar wat te eten voor de dag. Gebakken rozenbottel met wilde basilicum of munt werd me aangeraden door buurvrouw Lieveheersbeestje van een struik verderop. Helaas was ik iets te enthousiast en werd ik gespot door de merel die de boom achter mijn tuin bewoond. Dit is de derde of vierde generatie merel die hier woont sinds de afgelopen zes jaar en er heerst een soort familievete tussen deze merels en de eksters uit de boom ernaast (ik maak geen grapje). Maar vandaag was het kennelijk geen oorlogstijd want de merel zat nu achter mij aan, denkend dat ik een lekker hapje was. Nu voel ik heel erg weinig voor opgegeten worden dus heb ik mijn eten laten vallen en heb me verstopt onder de waterton en dat was maar net op tijd. Het duurde een uur voor de merel zijn interesse in de tuin verloor en er vandoor ging, inmiddels was ik verkleumd en doorweekt dankzij het vochtige hout van de ton. Snel greep ik mijn eten en ben naar binnen gerend, nog net op tijd want de merel had door dat zijn lunch toch niet was verdwenen en op het moment dat ik de deur dicht deed en mezelf dus weer veilig camoufleerde landde hij in de tuin. Na bijkomen, opwarmen en mijn eten voorbereiden nam ik contact op met de overige tuinbewoners. Ook zij durfden het huis niet uit, te bang om te eindigen als lunch. Meneer Veldmuis was nog het veiligst, hij staat technisch gezien niet op het menu van de merel, hoewel die hem soms nog wel eens lastig valt. Ik ben maar gaan leren en ben de rest van de dag niet meer buiten geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten