Leren 316/365

Dag vijf onder de steen, het leren verloopt gestaag maar moeizaam. Schoonmaken, water halen, eten zoeken, en in leven blijven kosten veel tijd. Ik moet doorzetten maar het is niet makkelijk. Bovendien is het de laatste nachten ijskoud geworden en moet ik ’s avonds het vuur brandende houden om niet volledig te verkleumen. Gevolg is dat ik de deur op een kier moet laten of de volgende ochtend met een pijnlijke keel van de rook wakker wordt. En de deur openhouden is ook weer zo koud. Ik heb hier nog niet echt een oplossing op gevonden, dat heb ik meneer Veldmuis (die mijn huis overneemt als ik vertrek) ook vertelt. Hij had er wel een oplossing voor maar het duurt een paar dagen voordat die af is en dan ben ik alweer gegroeid (als alles goed gaat tenminste). Dus ik laat het aan hem over, ik denk dat ik er goed aan doe om dit huisje aan hem te geven, zijn huis is echt aan het instorten. Zijn opa heeft het gemaakt maar de hele constructie bestaat uit gras en hout, Veldmuis is bijna de hele dag bezig met herbouwen, stabiliseren en zorgen dat het dak boven zijn hoofd niet boven op hem stort midden in de nacht. Nog iets meer dan drie dagen en dan heft de man eindelijk een fatsoenlijk dak boven zijn hoofd. En dat ben ik hem ook schuldig, ik mag zijn leaftop gebruiken, en hij helpt me om dit hele gedoe te overleven (lees hier: helpen met eten zoeken, geholpen het huisje te bouwen, tips gegeven om te voorkomen dat ik doodvries). Ik ben het hem echt schuldig!