Vanavond was het weer zo ver: oppassen.
Niet dat dat zo moeilijk is, het kind is jong dus lag al te slapen toen ik kwam maar ik kwam rechtstreeks van onze boot en had dus nog niet gegeten.
Dat ‘niet gegeten hebben’ gaat een tijdje goed, maar je moet maatregelen treffen voor je hongerig op de kussens begint te kauwen. Veren smaken namelijk niet zo lekker…
En dan is er de reddende engel… de mobiele telefoon en de pizzakoerier!! En zo belde ik om 10 uur ’s avonds gezellig mijn lievelingspizzeria om bij mijn oppasadres even een Quatro Formaggio te bezorgen. Lang leve Pasta Vino, want precies drie kwartier later (zoals ze me beloofd hadden) was mijn pizza er.
De kussens mogen vanavond blijven leven…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten