Er zijn van die dagen dat je niet weet wat je met jezelf aanmoet. Volg je wel de juiste opleiding? Maak je wel de verstandigste keuzes? Wat wil je verder met je leven?
Af en toe heeft elk mens zo’n dag. Zo’n ‘je-zit-met-jezelf-in-de-knoop’ dag. En hoe je er uit komt is dan het grootste raadsel. Je gedachten gaan te snel om te volgen en ineens heb je een bron van nieuwe inspiratie voor een verhaal dat gegarandeerd een bestseller wordt, of een foto die zeker weten prijzen gaat winnen, of een schilderij dat miljoenen waard gaat worden en je in één keer naar de top helpt. Je wil het idee vastleggen, pakt pen, papier, camera, verf en dan…is het weer weg. Net zo snel als het gekomen is is het in rook opgegaan, je hoofd leeg en stoffig achterlatend. Frustratie is het enige gevoel dat er dan nog over is, en dan ga je denken. Je hoofd heeft immers ruimte over voor nutteloze maar verwarrende gedachten. Gedachten die zo door elkaar kronkelen dat je niet meer weet wat het begin van de ene vraag en het einde van de andere vraag is.
Vandaag heb ik zo’n dag. Ik weet zeker dat ik een geweldig idee had voor een wending in het verhaal waarmee ik bezig ben en nu kan ik er niet meer op komen. Als ik mijn kamer rondkijk zie ik meerdere schriften met ideeën en soms enkele zinnen voor nieuwe verhalen, reisdagboeken, boeken voor school en voor eigen plezier en een hoop kleren en tassen. Een soort ideale studentenkamer zou je zeggen, maar ik heb het gevoel dat er iets ontbreekt maar ik kan er niet op komen.
Zo frustrerend…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten