Ooit had ik bedacht dat skateboarden het stoerste was dat ik kon bedenken. Ik was toen zeven.
Dat is dus tien jaar geleden maar eigenlijk ben ik nog steeds niet van mening veranderd. Oké, het is misschien niet het stoerste dat er is maar ik vind het nog steeds tof. Helaas bak ik er zelf niet zoveel van.
Na een week, en een aantal tips van familieleden die wel kunnen skateboarden, kan ik eindelijk met dat ding recht vooruit rijden. Maar dat is het dan ook wel, verder ben ik alleen goed in vallen en grind happen. En dat laatste vinden mijn tanden niet zo prettig, het vallen trouwens ook niet… mijn tanden maakt dat niet veel uit maar mijn ellebogen zijn nog steeds beplakt met pleisters. Maar ik begon me erdoor af te vragen hoe het komt dat je als kind iets helemaal geweldig gaat vinden. Is het omdat je iets op tv ziet? Of omdat je buurjongen van een paar jaar ouder het doet? Of juist omdat nog niemand het doet en je de eerste wilt zijn? Of is er nog iets anders waarom je het geweldig vind?
Bij mij was het in ieder geval niet één van de eerste drie, en van de vierde weet ik het niet. Ik zal er nog eens over nadenken, misschien kan ik het later een keertje opschrijven. Maar nu ga ik nieuwe pleisters op mijn rechteronderarm plakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten