“Oooh, ik heb zo’n zin in een biertje joh. Een lekker biertje op het terras.” De jongens tegenover me zijn zo’n 14 jaar, echt niet meer. Één stopt ‘heel stoer’ een sigaret achter zijn oor. “Mevrouw, weet u hoe laat het is?” Auw… Mevrouw?! Zo oud ben ik ook weer niet! De één spuit een luchtje bij de ander (en zichzelf) op. “Moet je ruiken man! Dit is One Million man!” De coupé vult zich met een mierzoete chemische lucht, mijn arme neus. Nu komt er een gezichtscrème "tegen vermoeidheid" uit de tas. Ik heb nog nooit eerder zulke ijdele jongentjes gezien, oi…
“Ja, ik heb z’n knokkels kapot geslagen! Kom op man, knokkelen!” Waar is die grote honkbalknuppel als je hem nodig hebt?? “Ja ik ga gewoon woonjaren opbouwen bij m’n ouders en sparen voor een huis en dan verbouwen man!” “Man als je niet snel je kop houdt ga ik jouw gezicht verbouwen. Je praat poep man!” Ik kan het woord ‘man’ niet meer uitstaan… “Hé, daar is de Arena man! Ik ga dat gebouw echt een keer swaffelen man.” Eh… ooooké?? “Hé, hier was ooit die zwerver die een lot vond en 22 miljoen won!” “Oooh man, dan kom je uit je moeders buik en staat er meteen een vette auto voor je klaar!” “Hé man, waar is mijn sigaret heen?” Het onderdeurtje, a.k.a mister babyface van 15 jaar (hij zegt 16 maar net hoorde ik hem nog brullen dat hij “de club” in moest komen voordat de bewaking kwam omdat hij daar niet langs zou komen) kruipt onder de bank om zijn gevallen sigaret te pakken.
Ineens zien ze twee vrienden buiten staan, ze grijpen hun spullen en sprinten naar de treindeur. Maar de trein, die even stilstond vanwege een passerende stoptrein, begint weer te rijden. Grommend komen ze weer terug. “Ja, wat is dat nou man! Stopt die trein, en dan gaan de deuren niet openen!” Ik doe niet eens de moeite ze te vertellen dat de Intercity Maastricht/Heerlen-Alkmaar niet op Duivendrecht stopt, dat is wel zo makkelijk voor mij. Bovendien is mijn trots nog steeds een beetje gekrenkt vanwege dat ‘mevrouw’…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten