Niet langer dan een ‘paar’ jaar geleden bestonden dingen als foto’s en digitale bestanden nog niet. Rare gedachte eigenlijk.
Waarom kom ik hier zo ineens op? Omdat ik voor mijn oma dia’s aan het scannen ben. Ze heeft zo’n dia-scanner gekocht en ik had aangeboden ze dan maar te scannen. Ik heb er een tijdje mee stilgestaan vanwege school maar nu ik in spanning afwacht tot alle cijfers en toch niks te doen heb ben ik er weer mee begonnen. En inmiddels ben ik er bijna mee klaar.
Dia’s zijn best grappig, het zijn mini foto’s in een framepje die je kunt bekijken met een dia-projector. Eigenlijk een beetje zoals wij nu onze digitale fotocamera of een laptop aan een beamer hangen en zo de foto’s bekijken op een groot doek. Het idee is in principe hetzelfde. Het enige verschil is dat je digitale foto’s nog kan bewerken, kan veranderen qua grootte en ze bestaan uit pixels.
Nadeel aan digitale foto’s is ook dat je ze vaak niet meer uitprint want je hebt ze toch op je computer staan. En als die computer dan crasht (zoals mijn moeder ooit is overkomen) baal je behoorlijk. Nadeel aan dia’s, je hebt er na één vakantie een stuk of vijftig bij, als het er al niet meer zijn en ze zijn nogal klein dus makkelijk kwijt te raken onder een kast, in dozen, jaszakken, etc.. En zonder projector laat je ze niet echt makkelijk zien aan anderen. Dan is je laptop meenemen toch net iets handiger.
En zo zie je maar dat elke vorm van technologie zijn voordelen en zijn nadelen heeft. Maar ik ga nog even door met die dia’s scannen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten