Het politiesysteem in Nederland heeft zich de laatste tijd weer knap waardeloos bewezen jegens de gewone burger.
Ik heb niks tegen politiemensen, echt niet. Maar de laatste tijd krijg ik meer en meer het gevoel dat ze de gewone burger soms niet willen helpen. Vandaag is mijn fiets gestolen, gewoon, vlak voor het winkelcentrum hier in Diemen. Het stomme is, is dat daar meer dan genoeg videocamera’s hangen om de dader zo te zien en mogelijk te pakken te krijgen. Maar nee hoor, want toen ik een kwartier na het ontdekken van de diefstal bij het politiebureau kwam kreeg ik enkel te horen: ‘Sorry, daar hebben we geen tijd voor.’
Het is inmiddels heel gewoon in Nederland dat je dat te horen krijgt, je moet maar aangifte doen via internet. Maar elke idioot weet dat er dan amper iets mee gedaan zal worden, want als je het vakje aankruist waarmee je aangeeft dat je een beschrijving van de dader hebt wordt je meteen doorverwezen voor een persoonlijke afspraak op het politiebureau. Als je dat niet weet moet je een vrij ingewikkeld formulier op internet invullen waarna het doorsturen daarvan ook nog eens drie verschillende procedures verlangt. Al met al ben je er ruim een uur mee bezig voor iets dat je op het politiebureau in tien minuten zou kunnen doen. En het enige wat er met die internet aangifte gebeurt is dat er in de statistieken een extra gestolen fiets wordt toegevoegd.
Sterker nog, mijn vader was met me mee voor de aangifte en hij werd vrij chagrijnig toen de politieman die aan de balie zat ons weigerde te helpen. “Dus de aangifte is enkel nog belangrijk voor de statistieken”, aldus mijn (chagrijnige) vader. De politieman antwoordde er gewoon simpelweg “Ja”, op, waarna hij nog meer wilde gaan uitleggen. Maar hij had het al uitgelegd, een fiets is niet belangrijk genoeg voor echt onderzoek, alleen maar voor de statistieken van de politie en de politiek.
Ineens vind ik het niet meer zo raar dat de burger steeds minder respect heeft voor de politie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten