Het leuke aan onze inschrijvingsmethode op school is dat de examencommissie al dagen wordt overspoeld door verzoekschriften.
Verzoekschriften zijn eigenlijk heel simpel. Er zijn namelijk twee opties:
1. Je vult een officieel formulier in als het gaat om een specifiek tentamen en laat die ondertekenen door je SLB’er. Dit is meestal het geval als je een zogenaamde derde kans wilt, dus als je het tentamen en de herkansing ervan hebt verprutst maar een goede reden had (ziekte, problemen thuis, etc.)
2. Je stuurt een mailtje naar de voorzitter van de examencommissie waarin je lief vraagt of hij je nog een extra kans wilt geven. Dit is eigenlijk alleen mogelijk als het gaat om minder ‘strenge’ tentamens als Spelling
Dus toen ik hoorde dat ze vrij makkelijk zijn over extra kansen voor Spelling greep ik mijn kans en mailde de voorzitter van de examencommissie. Natuurlijk ontstaat er altijd wat verwarring over de mail dus nu mail ik heel fijn al een hele dag heen en weer met de man in de hoop dat hij me toestaat het nog één keer te proberen. Ik hoop dat het lukt want dat zou betekenen dat ik Spelling voor de helft gehaald heb voor het einde van het jaar. En dan hoef ik er volgend jaar nog maar één te doen in plaats van twee.
Ik ben niet zozeer slecht in Spelling maar ik ben wel slecht in multiple-choice Spelling. Dat houdt in: je krijgt een lijst met zinnen en daarin onderstreepte woorden en dan moet je bij het onderstreepte woord kiezen: goed of fout. En dat kan ik dus niet want als ik maar twee seconden naar een woord staar terwijl ik erover nadenk dan maakt het niet meer uit hoe je het schrijft. Alles is onlogisch.
Ik hoop op de extra kans, want dan ga ik gewoon echt even een hoog cijfer ervoor halen. Gelukkig neem je deze cijfers mee naar het volgende jaar (om te voorkomen dat je ineens toch weer twee spellingstoetsen moet maken…).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten