Pijn en verdriet zijn de twee dingen waar mensen het liever niet over hebben en toch zijn het twee van de belangrijkste menselijke emoties.
De één vindt huilen maar slap, de ander ziet het tonen van verdriet als een vorm van zwakte. Mannen kunnen minder goed met tranen omgaan als die van vrouwen komen en er zijn maar weinig mensen die makkelijk over de oorzaak van hun verdriet praten.
Verdriet en pijn kunnen vele oorzaken hebben. Lichamelijke verwondingen, een verbroken relatie, de dood van een geliefd persoon, de lijst is lang. En soms lijkt het onmogelijk om over het verdriet heen te komen doordat de herinneringen steeds weer opborrelen.
Zo kan het best zijn dat je een ‘trigger’ nodig hebt om het verdriet dragelijk te maken. Ja, ik zeg dragelijk met een reden want echt verdriet verdwijnt nooit helemaal. Het is als een stuk glas in de zee, eerst is het nog puntig met scherpe randen maar later worden de randen bot en slijpen de punten er af. Het glas zal nooit verdwijnen maar het doet ook niet meer zo afschuwelijk veel pijn als je erop trapt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten