Vandaag is het de dag van de traditie bij ons. We gaan namelijk voor de 8ste keer naar Parc-en-Ciel.
Parc-en-Ciel is een enorm klimpark hier in de buurt, een kleine anderhalf uur rijden van mijn opa en oma vandaan. Alle klimparken in België en Nederland vallen hierbij in het niets want elk jaar vernieuwen ze hun parcours, er komen nog steeds parcours bij en je zit niet op twee meter hoogte maar op acht meter hoogte in de bomen! Ik vind het geweldig, en we komen hier elk jaar dat we hier zijn.
Wat ik echter vergeten was en wat ik had moeten onthouden is dat Eefje hoogtevrees heeft. En ik heb haar er naar gevraagd maar ze zei dat ze niet dacht er last van te krijgen. Dat bleek anders te zijn. Op het tweede plateau van het eerste parcours dat we deden ging het namelijk mis. Ze kreeg er wel last van. Na een korte uitleg aan de mensen achter ons die we daarna lieten passeren kwam mijn moeder (Mardou) bij ons om Eefje door de bomen te leiden, zo heeft Mardou dus het halve parcours simpelweg achteruit gedaan zodat Eefje vooruit kon kijken maar ze Mardou aan kon blijven kijken. MAAR Eefje heeft getoond dat ze een echte bikkel is door het gewoon af te maken zonder enige vorm van echte angst te tonen!! Dat is toch wel een flink applaus waard. Sterker nog, ze heeft nog twee parcours afgemaakt omdat ze de slinger aan het einde zo leuk vond (dan glij je gewoon langs een staalkabel over een tokkelbaan van ongeveer 200 meter door de lucht).
En dankzij haar rolde ik bijna van het lachen uit de boom op 10 meter hoogte (ik zat gezekerd hoor, dus ik zou er niet echt uitgevallen zijn) omdat we steeds maar stonden te wachten op vier redelijk forse Françaises die maar niet opschoten doordat ze constant op elk plateau op elkaar gingen wachten maar ze wilden dan niet tegelijk klimmen. En dit was Eefjes geweldige liedje erbij:
Vier kleine varkentjes,
Die zaten op een plateau
Wat een arm plateau
Vier kleine varkentjes,
Die zaten op een plateau
Op een mooie zomerdag
In Juli
En dat dan op het deuntje van ‘Drie Kleine Kleutertjes’. Wat ik daarna in mijn hoofd kreeg en er niet meer uit. Dat was wat minder…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten