Grrr… wekkers…
We zijn weer in Amsterdam en ik weet nu alweer waarom ik zo’n pesthekel heb aan wekkers. Maar het is het waard want we willen nog even snel de stad in voor Eefje naar huis moet. Dus na snel aankleden en ontbijten stappen we op de fiets. Die natuurlijk veel zachtere banden hadden dan we hadden bedacht dus hebben we ons lichtelijk dood getrapt tegen de wind in met die zachte banden.
Ik reed nog net niet op de velg en Eefje had het ook niet makkelijk op de vouwfiets…
Amsterdam is wel veel drukker dan waar we de afgelopen drie weken zijn geweest en ik rij normaal al lichtelijk anarchistisch dus de situatie in de stad werd er niet veiliger op met mij terug op de weg. Ghehe…
Maar aan alles komt een einde en zo werd Eefje om half 5 toch opgehaald door haar vader en broer. Het is vreemd om alleen thuis te zijn en het is veel te stil hier, zeker als mijn moeder naar haar werk is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten