Kritiek is altijd moeilijk. Men wil zo graag lof horen maar vergeet dat daar moeite voor gedaan moet worden. Het ergste is nog wel kritiek op jezelf.
Zelfkritiek en kritiek op anderen kan goed zijn, kan leiden tot harder werken en tot betere resultaten. Kritiek is dus iets goeds, zou je dan denken. Niet altijd! Anorexia patiënten hebben constant kritiek op zichzelf en het wordt nog veel te vaak hun dood, kritiek van anderen kan leiden tot perfectionistisch gedrag wat weer kan leiden tot dingen als faalangst en obsessief gedrag rond schoolcijfers en werk.
Zelfkritiek en kritiek op anderen is goed, maar met mate. Immers, alles waar TE voorstaat kan in principe als iets slechts worden opgevat. Voorbeelden: TEveel ijs zorgt voor buikpijn, TE bang voor iets of iemand zijn kan ervoor zorgen dat je bepaalde ervaringen in je leven misloopt of iets/iemand met nodeloos veel moeite en tijdverspilling gaat ontlopen. En TEveel kritiek kan lijden tot het hebben van GEEN vrienden, tot onverklaarbare angsten en zelfs tot ernstige psychische stoornissen.
Kritiek op iemand anders of op jezelf kan behulpzaam en leerzaam zijn, maar houd je eigen grenzen in de gaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten