Oké, ik hoop dat het jullie niet zo is opgevallen als mij maar mijn blogs zijn de laatste tijd nogal suf!
Kom op, kijk naar de onderwerpen en de oppervlakkigheid waarmee ze zijn geschreven, het slaat nergens op!!
Boeken? Ellenlange geschiedenislessen? Voicemail? Kom op zeg!
Ik merk het grootste verschil ook wel, als ik een stuk achteraf schrijf is het een stuk waardelozer dan als ik het op dat moment schrijf. Een blog is vaak een momentopname maar pas bij de ‘To-Do-list part 2’ liep ik niet steeds één of twee dagen achter dus pas vanaf toen schreef ik wat ik echt dacht. En dan nog, ik beschreef mijn schrijfgedrag, ik denk niet…
Ik denk niet, ik schrijf. Artikelen, verhalen, gedichten, blogs. Zodra ik klem loop of achterloop ga ik erbij denken, en dat is funest.
Mijn onderwerpen zijn niet serieus, mijn stukken worden suf, saai, te serieus en ‘geposeerd’.
Ik kan mijn gedachtegang tijdens het schrijven niet uitzetten natuurlijk, vergeet daardoor woorden en maak spelfouten omdat mijn gedachten sneller gaan dan mijn hand maar dit is allemaal onbewust. Als ik bewust ga denken word ik suf en saai. Punt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten