‘Zij is zo’n meeloper!’ Het ergste naast pesten, een meeloper genoemd worden. En het woord meeloper wordt zo vaak gebruikt…
Meelopers zijn degene die de populaire ‘crowd’ kopiëren. Kledingstijl, muzieksmaak, taalgebruik, niets is meer van jezelf afkomstig. Maar niemand geeft ooit toe een meerloper te zijn. ‘Ik ben geen meeloper! Ik vind deze muziek gewoon ook leuk.’ Ik ken maar één iemand die eerlijk toegaf een meeloper te zijn (na een confrontatie erover), ook al ging ze voor populariteit wel met de verkeerde mensen om.
Meelopers zijn meestal onzeker, en blijven daarom bij een groep hangen die zelfverzekerd en stoer overkomt. Maar welke jongere/puber/semi-volwassene is nou niet onzeker? Allemaal toch wel?
Ik geef het eerlijk toe, ik was in groep 8 en de 1ste klas een ontzettende meeloper en wilde me er vanaf de 2de vanaf zetten. Ik wilde mezelf zijn en niet iemand die van me verwacht werd!
Nog altijd ben ik gevoelig voor opmerkingen van anderen, ik wil niet belachelijk zijn of uitgelachen worden maar ik probeer me er niets van aan te trekken.
Iedereen trekt zich iets aan van anderen, of ze er ook iets mee doen (met die opmerkingen) is iets heel anders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten