Later dit jaar krijg ik het vak Deadline, vrienden van me hebben het dit semester al.
Als ik de redactie inloop, om een vriend even gedag te zeggen, hoor ik het geratel van toetsenborden en zie ik hoe mensen toch een bril opzetten. Kennelijk hebben veel mensen een bril, maar hoeven ze die alleen te gebruiken als ze lang naar een computerscherm zitten te staren. Want dat is de essentie van het vak deadline: zoek je informatie en maak in één dag een volledige krant/uitzending en zorg dat je alles af hebt en hebt nagekeken in diezelfde dag. Het is een hectisch vak.
Persoonlijk lijkt het me wel interessant en leerzaam maar ik presteer dan ook het beste onder tijdsdruk. Maar andere mensen duidelijk niet. In mijn eigen klas zie ik het al gebeuren vlak voor het einde van een les waarin één artikel moet worden ingeleverd, steeds meer rookpauzes en als die niet snel genoeg kunnen worden genomen worden de rokers geïrriteerd en zenuwachtig. Maar bij Deadline is de gehele redactie onderverdeeld in kleinere redacties die wel vragen stellen aan elkaar en met elkaar overleggen maar verder zijn ze eigenlijk niet bij elkaar betrokken. Zo heb je de redacties Binnenland, Buitenland, Cultuur, Film, Reizen, etc. etc.. Ik kan eigenlijk niet wachten tot ik dit vak heb, helaas heb ik geen ‘krantenschrijfstijl’. Ik schrijf meer voor tijdschriften qua stijl. Reportages zijn mijn ding, geen saaie en droge stukjes. Eens kijken hoe ik me daar doorheen sla.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten