dinsdag 16 november 2010

Dromenland 256/365

Er is geen plaats als thuis. Geen enkele plek voelt zo veilig en vertrouwt, en in huis er geen plek zo vertrouwt als je eigen bed. Heb je nooit zo’n dag gehad dat je al aangekleed bent, en al ruim bezig met allerlei klusjes, huiswerk of andere vormen van weekendse werkzaamheden, je kijkt naar je bed en besluit toch nog even een heerlijk dutje te doen? Of je voelt je niet lekker en besluit heerlijk in bed te blijven liggen, of het is aan het einde van de dag en je gaat lekker in je bed liggen en een filmpje kijken.

Je bed is zacht, warm en helemaal van jou. Het is jouw kleine wereld waar niemand je kan storen (hoewel ouders en school daar nog wel eens anders over denken), veilig weggestopt onder je deken op weg naar het onbegrensde dromenland. Nu heb ik ineens het liedje ‘Er gaat een treintje naar dromenland…’ in mijn hoofd. Een trein met een olifant achter het stuur, zulke rare dromen kan ik me niet herinneren, als ik ze al ooit gehad heb.

‘Er gaat een treintje naar Dromenland,
achter het stuur zit een olifant.
Ga maar lekker slapen,
dan mag je zomaar mee.
Tjoeke tjoeke chocolade, naar de limonade zee.
En als je zo weer wakker wordt,
ga je vliegensvlug,
naar je eigen fijne plekje,
in je bedje terug.’

Geen opmerkingen:

Een reactie posten