Hypnosis is een bron van leedvermaak

De theorie van hypnose is een bekritiseerde. Is het echt of niet? Tijdens het National Arts Festival South Africa is het Dr. Stef die deze vraag opnieuw opbrengt, vlak voor zijn hypnose-show. Maar aan het einde van de show is zelfs de meest sceptische tegenhanger van hypnose verbaasd over de mogelijkheden van het menselijke onderbewustzijn. Stef zet een hilarische maar diepzinnige show op de planken.

Dr. Stef is een grote naam in de culturele wereld van Zuid-Afrika. Vier shows had hij tijdens het National Arts Festival, en alle vier waren uitverkocht. Als hij de zaal vraagt om zestien vrijwilligers komen ze dan ook in enkele seconden het podium op stormen. Klimmend over stoelen, struikelend over elkaar, bijna van de trap vallend. Ze willen allemaal gehypnotiseerd worden!

De hypnotiseur geeft meteen aan dat het niet met iedereen zal gaan lukken. Volgens hem moet je er open voor staan, moet je open zijn tegenover jezelf, en vooral: je moet je aan anderen kunnen overgeven. Het klinkt als een hele waslijst, maar hypnose is natuurlijk ook de psychologische truc van het manipuleren van het onderbewustzijn. Op de vraag of hypnose echt is antwoordt hij enkel: “Heb je de show gezien? Nou, wat denk je zelf?”

Slachtoffers
 “Stel je de koudst mogelijke storm voor. Je kan alleen overleven door je aan de persoon naast je vast te klampen.” Het is Stef’s test om de kijken wie er van de vrijwilligers geschikt zijn voor hypnose. Zes van de groep vallen onmiddellijk af. Het is slechts het begin van de avond, waarin de zaal meerdere keren plat gaat van het lachen. Natuurlijk worden de gehypnotiseerde ‘slachtoffers’ meerdere keren misbruikt voor het leedvermaak van het publiek.

Dr. Stef heeft met zijn charisma en warme, ontspannen stem een positief effect op zijn publiek. Je ergert je niet aan hem terwijl hij rustig tien minuten blijft praten over koetjes en kalfjes. Bovendien wisselt hij zijn gebabbel over zijn eigen leven, en hypnose altijd net op tijd af met een andere opdracht voor zijn proefkonijnen. Zelfs als ze slapen zijn ze hilarisch, want de lichamen ontspannen zodanig dat enkelen elke keer weer als zandzakken van hun stoel vallen. Sommigen zullen de volgende dag flink wat blauwe plekken hebben.

Leedvermaak
De laatste editie van de show, voor dit festival tenminste, is een versie alleen voor volwassenen. Er wordt gescholden, er zijn opdrachten zoals de ‘Orgasme Olympiade’ en ‘Wereldkampioenschappen Strippen’, en natuurlijk laat Stef drie mensen in gehypnotiseerde toestand een ui eten. Het gebrul van het publiek is puur leedvermaak. De dokter gaat ver, erg ver, maar het is hilarisch als het iemand anders overkomt. De hele show is een bron van humor, interesse voor de werking van hypnose en vooral veel gelach. Één van de slachtoffers, Kevin uit Bloemfontein, staat aan het einde van de show beduusd om zich heen te kijken. “Ik herinner me helemaal niks. Ik dacht dat ik er pas twee minuten zat.”