Daar zijn we dan weer, The Mother City: Cape Town. De stad waarin ik vorige keer besloot dat het 'leuk' was de Tafelberg af te rollen. Waar ik pinguïns heb gezien. Waar ik ging abseilen. En waar ik uiteindelijk met alle Dutchies weer naar terugkeerde.
En nu zit ik er weer... Weet je, na twee weken begint deze stad stiekem een beetje saai te worden. Nu is het de stad waarin ik werd 'herenigd' (drama drama) met mijn moeder en broertje na mijn uitwisseling van vijf maanden. De stad waarin ik hen eens rondleidde en meenam naar Bombay Bicycle Club. De stad waarin we verstoppertje speelden met walvissen (de walvissen hebben gewonnen). En de stad van waaruit onze geweldige reis door Afrika begint.
De eerste dag van deze krankzinnige trip begon met een zeer culturele wijn-proeverij in de Wine Lands rond Kaapstad. Gevolgd door het beklimmen dan de meest geliefde berg van Zuid-Afrika, ik bedoel inderdaad "that bloody mountain": de Tafelberg. Na mijn ongelukken eerder hebben de Tafelberg en ik ons nog niet over onze haat-liefde-verhouding heen gezet, hoewel de schade dit keer beperkt bleef tot een gewonde duim en een verdraaide enkel, dus we gaan vooruit.
Morgen vertrekken we naar Hondsbaai, net onder de Namibische grens. In een rijdende vissenkom gaan we lekker zeven uur van het landschap genieten (foto's van de rijdende vissenkom volgen nog). Hebben we er zin in? Ik heb stiekem vooral zin de regen en kou van de Western Cape achter me te laten...
Een blog van elke plaats zal vaak niet op het juiste moment gepost worden, we hebben zelden internet. Maar dan zet ik ze achteraf online want ik kan ze lekker wel al schrijven.
- Posted while on holiday, thanks to the lovely iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten