Swakopmund, omringt door zee en zand. Vooral veel zand (waar ik zo ongelofelijk dol op ben...), want de stad is aan drie kanten omgeven door de woestijn en aan een kant met zee. Misschien is het wel helemaal geen woestijn, maar gewoon een reusachtig strand.
Swakopmund is, samen met het nabij gelegen Walvis Bay, de belangrijkste haven van Namibië. En de hele stad is gefocust op de zee. Dat zorgt dus ook voor heerlijke oesters in de restaurants.
Vergeleken met Kaapstad is Swakopmund schoon (nergens is zwerfvuil te ontdekken, zelfs niet op het strand), relatief veilig en minder gevuld met armoede. Zwervers verkopen allemaal zelfgemaakte sieraden, en de rijkeluiswijken zijn gevuld met een mix van alle nationaliteiten. Scholen zijn verzorgd en zelfs de townships worden goed onderhouden (nergens golfplaat, allemaal kleine stenen huisjes). Voor wie bekend is met zuidelijk Afrika, is het een verrassende verademing, hier lijkt iedereen met respect te worden behandeld.
Swakopmund is ook de toeristische uitvalsbasis, met boottochten, skydiven, safaris, sandboarden en quad driving. Op quads de woestijn in! Dat lieten we ons geen twee keer zeggen. Met brullende motors, helmen stevig vast en zonnebrillen op begaven we ons de woestijn in. Met een dikke lip, pijnlijke konten en een blauwe kaak kwamen we er weer uit. De blauwe kaak behoorde helaas aan mij toe. Want quad rijden is geweldig, loodrechte duinen over rijden een adrenaline-rush. en slippen spannend. Maar vliegen, dat kunnen quads niet zo goed. Dus terwijl ik een duin op reed met de gedachte daar ook weer rustig af te rijden, schrok ik even toen die gewoon 90 graden naar beneden liep. De sprong was zo plotseling dat ik niet de tijd had te gaan staan, en mijn hoofd tegen het stuur sloeg bij de landing. Onbeschermde kaak vs. metalen stuur: kaak 0 - stuur 1.
Als ik ooit naar een land met een woestijn verhuis is het eerste dat ik koop een quad.
- Posted while on the road, thanks to the lovely iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten